مشعل گازوئیل سوز ایران رادیاتور مدل PDE 1 H

مشعل گازوئیل سوز ایران رادیاتور مدل PDE 1 H

 مشعل های گازوئیل سوز نیمه صنعتی ایران رادیاتور سری PDE 1 دارای ظرفیت های حرارتی 500000 الی 840000 کیلوکالری در ساعت بوده که از قدیم در بین مصرف کنندگان با نام مشعل 5 تا 7 گازوئیلی شناخته می شود. مشعل گازوئیل سوز ایران رادیاتور مدل PDE 1 H با ظرفیت حرارتی 250000 الی 500000 کیلو کالری بر ساعت متناسب برای استفاده در موتورخانه آپارتمان های مسکونی با متراژ بنای کمتر از 2500 متر مربع و نیز موتورخانه استخرهای تفریحی ورزشی می باشد. همچنین، مشعل گازوئیلی PDE 1 H ایران رادیاتور جهت استفاده در دیگ ها و بویلرهای 500000 کیلوکالری، برای تولید آب گرم یا هوای گرم و یا بخار داغ مورد نیاز جهت دستگاه های هواساز، خشک کن ها و مواردی از این دست مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین قابل استفاده در هیترهای گازوئیل سوز 500000 کیلو کالری مناسب برای گرمایش اماکن و سوله های صنعتی و سالن های دامداری ها و مرغداری ها می باشد.

مشعل گازوئیل سوز ایران رادیاتور مدل PDE 1 H با عملکرد احتراق تک مرحله، دارای 4 عدد شیر برقی "1/8 ، پمپ مدل A 67 یا مشابه، چشم الکترونیک و رله TF 701  می باشد. مشعل گازوئیل سوز ایران رادیاتور مدل PDE 1 H در صورت نصب صحیح دارای دو سال گارانتی می باشد.

اجزای اصلی مشعل گازوئیل سوز ایران رادیاتور

موتور فن دمنده:

به منظور تامین حجم هوای مورد نیاز برای احتراق از فن کمک گرفته می شود ، نیروی لازم برای حرکت دورانی فن نیز توسط الکتروموتور تامین می شود. الکترو موتور یا دینام مشعل یکی از بخش های اصلی مشعل می باشد که با توجه به دور بالای فن برای ایجاد دمندگی و تامین فشار هوای لازم جهت احتراق، باید نوع موتور، توان آن، بالانس فن و... را مد نظر قرار داد.

رله کنترل:

وظیفه رله، خاموش کردن مشعل هنگام عدم احتراق می باشد. در مشعل های امروزی از یک سنسور سلول کادمیوم استتفاده می شود. وظیفه این سنسور، مشاهده حضور شعله می باشد؛ و اطمینان از اینکه در صورت نبود احتراق درون محفظه، از هدایت سوخت به درون محفظه احتراق جلوگیری شود.این سلول توسط یک سیم به رله متصل شده است. اگر شعله مشعل خاموش شده باشد، سلول کادمیوم سیگنالی را به رله مشعل می فرستد و بعد از 15 الی 20 ثانیه مشعل خاموش می شود.

 ترانس جرقه:

ترانس جرقه زن مشعل دستگاهي است كه با استفاده از ولتاژ قوی و ايجاد قوس الكتريكي بين دو سر الكترودهای جرقه، در عملیات مشتعل شدن سوخت در محفظه احتراق مشعل نقش دارد. ترانس جرقه بعد ازمدت كوتاهي پس از مشتعل شدن سوخت از مدار خارج مي شود. درصورتيكه سوخت مشتعل نشود رله مشعل ريست مي كند. اگرجرقه دائم زده شود احتمال مي رود الكترودهاي جرقه آسيب ببيند و خود ترانس گرم شده و بسوزد.

یون و الکترود جرقه:

انرژی تولید شده توسط ترانس جرقه، توسط الکترودهای جرقه زن در محفظه احتراق تخلیه شده و موجب مشتعل شدن سوخت می شود. یون و الکترود های جرقه زن به صورت جفت در مقابل یکدیگر با فاصله مشخص قرار می گیرند تا بتوانند بارهای مثبت و منفی خود را تخلیه و ایجاد جرقه نمایند. بدنه یون و الکترود جرقه دارای پوشش سرامیکی و یا چینی می باشد تا هنگام انتقال انرژی، با بدنه مشعل تماس نداشته و در بین راه تخلیه بار الکتریکی صورت نگیرد.

شیر برقی گازوئیل:

شیر برقی یکی از قطعات مشعل می باشد که در مسیر عبور سوخت به سمت محفظه احتراق تعبیه می شود تا در زمان خاموش بودن مشعل، از نشت سوخت به داخل اطاقک احتراق جلوگیری کند. این شیر دارای یک سوزن است که در حالت عادی تحت تاثیر وزن خود پایین آمده و با این کار مجرای عبور سوخت بسته می شود. هنگامی که برق به سیم پیچ (کویل) آن می رسد، در اثر میدان مغناطیسی ایجاد شده، سوزن بالا می رود و مجرای عبور سوخت باز می شود.

پمپ گازوئیل:

پمپ گازوئیل از نوع چرخ دنده‌ای است و از دو چرخ دنده کوچک و بزرگ تشکیل شده است. چرخ دنده کوچک داخل چرخ دنده بزرگ قرار دارد و چرخ دنده کوچک از طریق شفت به موتور متصل شده است. با حرکت چرخ دنده کوچک، گازوئیل به فضای بین دو چرخدنده کشیده شده و سپس به سمت نازل هدایت می شود. پمپ گازوئیل توسط خود گازوئیل روانکاری و خنک می‌شود و در صورت خشک کار کردن آسیب خواهد دید. 

چشم الکترونیکی:

چشم الکترونیکی یا فتوسل در واقع نوعی کلید فرمان است که با آنالیز شعله، وضعیت دستگاه را از روشن به خاموش و یا برالعکس تغییر می دهد.

مشعل های دو مرحله ای:

معمولا مشعل های دارای ظرفیت کمتر از 500،000 کیلو کالری در ساعت دارای عملکرد تک مرحله ای بوده و مشعل های با ظرفیت بالای 500،000 کیلو کالری دارای احتراق دو مرحله ای می باشد. در مشعل های تک مرحله که دارای یک شیر برقی گازوئیل می باشند، تنظیم میزان هوای ورودی توسط جک دمپر و به صورت دستی انجام می شود. اما تنظیم هوا در مشعل های دارای احتراق دو مرحله که دارای حداقل دو شیر برقی گازوئیل هستند، به صورت اتوماتیک و توسط مکانیزم سروو موتور انجام می شود.

مکانیزم سروو موتور:

در مشعل های دارای احتراق دو مرحله ای، جهت استفاده بهینه از عملکرد مشعل در هر مرحله، از مکانیزم کنترل خاصی برای هماهنگی بین سوخت و هوا استفاده می شود. در این مکانیزم میزان هوا و سوخت در هر مرحله به گونه ای تنظیم می شوند که حداکثر راندمان احتراق حاصل شود. عملکرد مشعل های دو مرحله ای به نحوی است که در هر مرحله تخلیه، دریچه سوخت بسته و دریچه هوا توسط موتور دمپر کاملا باز می باشد تا عمل تخلیه محفظه احتراق صورت گیرد. سپس در مرحله بعدی با بسته شدن نسبی دریچه هوا توسط موتور دمپر و نیز بسته شدن دریچه سوخت توسط شیر برقی، مشعل به حالت استارت شروع بکار می کند. در این مرحله مخلوط هوا و سوخت توسط سیستم جرقه زن مشتعل می گردد. بعد از ایجاد شعله، مکانیزم سروو موتور به صورت خودکار دریچه هوا و سوخت را به میزان مورد نیاز باز می کند تا مشعل در حالت شعله زیاد به کار خود ادامه دهد . تمامی این مراحل توسط رله و مکانیزم کنترل هماهنگ سوخت و هوا و سرورموتور کنترل می شود.